راز نهان...

دوباره من، و یک زبان پر از نبود واژه ها                                خودت نگفته را بخوان، و من سکـــــوت میکنم

نگویمت ز شِکـوه ها، و از چه دل گرفته ام                            نگویمت ولی بدان، و من سکــــوت میکنم

مپرس و هیچ هم مگو فقط کمی نگاه کن                             تو چشم شو، نشو زبـان، و من سکــوت میکنم

ببین صبوری مرا که درد میکشم ولی                                   عبور میکند زمان و من سکــوت میکنم

نه هیچ خواهمت دگر، نه حرف میزنم، قبول                           فقط به "قـــول" خود بـمان، و من سکـوت میکنم...

+ و مثل همیشه، منتظر نقد های شاعرانه ی دوستان هستم... :)

++...