لبریز......

آدمی که خودش را به بیخیالی زده

شاید حتی بیشتر از قبل شاد باشد.

 

میگوید،

 

میخندد،

 

تفریح میکند...

 

اما میگویم که بدانی

 

این بیخیالی برایش / آخــرین رآه / است

 

وقتی از یاری تمام آدمها ناامید شده

 

و وقتی حتی اِنسان بودن بلد نیستـــ...⁽¹⁾

 

 

مراقبش باشید...

 

او از درون لَبـریــــز است

 

طاقت فشار بیرونی ندارد...

 

 

 

اصـلاً تمــآم دنیا مال ِ شما

 

فقط

 

به تنهایی های این آدم نزدیک نشوید...

 

◈  ◈  ◈

+امروز کسی مَحرم اسرار کسی نیست...  ما تجربه کردیم، کسی یار کسی نیست... 

 

و من، بین تمآم آدمهای دنیا، محرمی پیدا نکردم

اما یکی هست هنوز...

 

که ذکرش شده محرم تنهایی های هر روز و شب من...

 

یـا فــاطمــــه...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

-----------

⁽¹⁾ انسان؛ 

از ریشه نِسیان به معنی فراموشی

انسان یعنی فراموشکار

 

از ماست که بر ماست همین است که هست...

قبل از اینکه شعرو بخونید یه توضیحی بدم فقط. این شعر رو بعداز یک روز شلوغ ولی بی ثمر( روزای اول عید معمولا اینجورین:| ) و بعد از نارضایتی کلی از نفس آدمی سرودم. مخاطب شعر هم همون نفسه_درواقع نفس اماره. سبکش نسبتا متفاوته با شعرایی که قبلا گفتم. یه مقدار عامیانه تره.حالا بخونید متوجه میشید.( نصفه شبی زده به سرم دیگه :| )

برای اینکه شعرو با تمرکز بیشتر بخونید بهتره آهنگ وبلاگ رو قطع کنید.

خب دیگه بریم سراغ شعر :

این عمر منو وقت منو هر چه که هست

دادم همه را پای تو ای باده پرست

 

کُشتیم و گرفتی همه را هرچه که بود

دادم هَــمه را، بی چک و چانه دربست!

 

حتی که شدم برده ی تو، بی انصاف!

حتی که گرفتی نخ قلّاده به دست!

 

تو هرچه که خواهی همه فورا حاضر

تا سه بشُمار وهمه اش آمادست!

 

در حیرتم! عاقل نکند نوکری ات

شاید که شدم روزی و یکجایی مست

 

امروز خدا گفت نه این بود قرار

اقرار تو چیز دگری بوده اَلَست

 

باید که کنم چاره وَ اِلا این نفس

کشتن دهدم آخر و جایم دَرَک است

 

نفرین تو و شکوه ز تو راهش نیست

از ماست که بر ماست همین است که هست...

 

 

+ مثل همیشه منتظر نظراتتون درمورد شعرم هستم و اگر نقدی به شعر وارد میدونید خوشحال میشم بشنوم و در صورت لزوم اصلاحش کنم:)

 

 

++ تا یادتون نرفته آهنگ وبلاگو دوباره پلی کنید :D

نه خوب حالا زوری که نیست ولی من که دوسش دارم...

 

بهـآر! _ دو نکته

✿  ✿  ✿  ✿

 

 

(1) بهار/؟/

 

کجـاســت؟؟من بهاری نمیبینم...

 

همه، رنگ و غرور است 

 

و مستی و خواب...

 

و حکایت این بهار،حکایت امروز ماست.../!/

 

اینگونه بهار بودن که چه؟

 

بهار ِ واقعی باید بیـــدآر باشد

 

سَبــز باشد

 

┘◀میـشنوی مَهـدی جـان؟

 

 

 

اما به سال جدید چشم امیـــد داریم

 

و به سوی محول الحول دست دراز میکنیم

 

برای تغییری به احسن الحال

 

برای ظـُهــورتـــــ...

 

ای سَبـز ترینبهـــآر ِ تـاریـــخ...

 

  ✿  ✿  ✿  ✿  ✿

 

 

(2) حواسمان اندکی بیشتر باشد؛ این روزها که ما در خوشی و شادی ِ سال نو هستیم، 

 

فاطمه است و یک کــوچـ ه...

 

فاطمه و یک دَر...

 

فاطمه و نــالـه و درد.....

 

فاطمه و غـــم و آه....

 

و بعد از فـآطمه، عَــــلی ست و تنها یک چـــآه....

 

و تو عظمت ِ این درد را اینگونه ببین؛ فاطمه که رَفتــ، "فـــــــــــآتـح ِخیــبـر" شکستـــــ......./!/

 

 

  ✿  ✿  ✿  ✿ 

 

 

 

 

 

+سال نو رو به همه ی دوستای خوبم تبریک میگم و براتون بهترین ها رو از خدا میخوام

اما جدای ازین تبریکات نمیدونم چرا فصل بَهآرو زیاد دوست ندارم کُلّن... برعکس پاییز که عاشقشم!

(این پست رو با پست اول مهرم مقایسه کنید) :|

++ یه دکلمه ی زیبا از علی فانی -->

 

گوشش کنید...

 / یا فاطمــه /

 

+++احتمالا تا مدتی طولانی نیستم... عیده و مهمونی و مسافرت و...

امیدوارم توی این ایام بهتون خوش بگذره.

التماس دعا

یا علی

 

....

 

 ˙·٠•● از خَنده برایم فقط یک نقاب مانده

 

و یک "خوبم." برای احوال پرسی

 

از دوستی برایشان فقط یک اسم مانده

 

و یک خَنجــر/!/ برای مواقع ضـروری.../!!/

 

 

 

 

 

 

 

+مخاطب خاصی ندارد. دلم گرفته... همین.

 

از دلی که گرفته...

₪₪

این روزها سکوت کرده ام

و سکوت حجمش از تمـآم حرفهای دنیــا بیـشتــر است...

دهـانم باز میشود

حرفها اما انگار هنوز راه عبور ندارند/!/

عجیب دردیست

که گلویم را گرفته

و سنگینند حرفهایی که

توی دلـم میمانند...

┘◀نمی دانــم این دل تا کُـجآ تحمل سنگینی حرفهایم را دارد....

× کاش من هم ماهی بودم/!/

با همان حافظه ی هشت ثانیه ای اش... ×

₪₪

بی حوصله! نوشت:

+راهیان نورم فرداست...نمی رم:|

نپرسید چرا که حالم بیشتر ازین گرفته نشه.......  :((((((((

【  منو بگو/!/... چقدر توی این هفته ذوق زده بودم و چه اشتیاقی داشتم....】

++ببخشید اگه نظرات قبلیتون تایید نشدن... سرِ حوصله انـ شاالله ... { و به شرط حیات/!/ }

راهی شدم...

◈ ◈ ◈ ◈ ◈

 

...برید از اونا بـپـرسید

 

که شــنیده ها رو دیــــدن...

 

 

✔ میروم

 

تا ببینم، شنیده ها را

 

و بشنوم، دیده ها را...

 

 

✔ می روم

 

به دیار عآشقی 

 

تا لــمس کند قـلبم

 

مـعنای حـقیقی عـــشق را...

 

 

 

【 ☼ 】

 

با اشتیــاقی وصفـــ نـآشدنی بـرای اوّلین دیــــدآر

 

 

راهی دیــآر  ِنورم؛

 

به رسم رفاقت حلالم کنید...

 

 

◈ ◈ ◈ ◈ ◈

 

 

 

زندان...

زندان ها گاه خیلی کوچکـ اند

 

به قدر یک || تــو ||

 

و گاه خیلی بزرگــــ

 

قدر یک || دُنیــآ ||

 

 

 

و این مَــن  ِاسیــــر در ×مـن×

 

در ×دنیایی× زندگی میکند

 

که خود، زندان است/!/ ⁽¹⁾

 

 

 

 

نگرانم؛

 

همچون کرم ابریشمی که دورتا دورش را پیله تنیده.

 

این پیله های محکم به کنار...

ترسم از این است که میدانم

پیله ای که پروانه نشود

مُرده است/!/...

 

 

 

 

 

 

⁽¹⁾الدُّنیا سِجنُ المُؤمِنِ . دنیا، زندان مؤمن است. ( پیامبر اکرم ص)

امتحانش کنید...

هــرچقـــــَدر هـــم دلگرفتــــ ه باشی

هــــرچقــــَدر هم غمگین و افســـــُرده باشی

هــــــرچقــــَدر کشتی شکســـتـــ ه باشی

.

.

قـــــــــرآن خواندن آرامشی به تو میدهد عجیــــــبــ...

+امتحانش کنید...

می پذیری ام؟

●●●●●▬▬▬▬▬ ஜ ۩ ۞ ۩ ஜ ▬▬▬▬▬●●●●●

مهدی جان؛

 

|| سرم || پایین است

 

|| رویم || سیاه

 

و || دستم || خالی...

 

 

بساطم را تکاندم

 

اما هیـــچ نداشتم

 

حتی آه(!)

 

 

نمی دانم با چه رویی آمده ام

 

فقط میدانم به سراغ ×غیـر× شــما خاندان رفتـن را دوست نَـدارم

 

آهـوی رمیـــده ای که خودش خَسته شد و برگشت

 

/و صدایی لـَرزان/ آقـــ ـــ ــا اجــ ــ ــ ــآزه... می پــ ـــذیـ ــری ام؟

 

 

●●●●●▬▬▬▬▬ ஜ ۩ ۞ ۩ ஜ ▬▬▬▬▬●●●●●

 

 

 

 

+ میترسم قولی دیگر فقط سابقه ی بد قولی ام را بیشتر کند:(

 

اما دلم میخواهد ثابت کنم دیگر بد قول نیستم...

 

میشود؟

 

 

 

من سکوت میکنم...

دوباره من، و یک زبان پر از نبود واژه ها                                خودت نگفته را بخوان، و من سکـــــوت میکنم

 

نگویمت ز شِکـوه ها، و از چه دل گرفته ام                            نگویمت ولی بدان، و من سکــــوت میکنم

مپرس و هیچ هم مگو فقط کمی نگاه کن                             تو چشم شو، نشو زبـان، و من سکــوت میکنم

 

ببین صبوری مرا که درد میکشم ولی                                   عبور میکند زمان و من سکــوت میکنم

نه هیچ خواهمت دگر، نه حرف میزنم، قبول                           فقط به "قـــول" خود بـمان، و من سکـوت میکنم...

 

 

+ و مثل همیشه، منتظر نقد های شاعرانه ی دوستان هستم... :)

 

++...